Para mariñeiros nós 159 - 162
Por fin Pinto pode volver á taberna tranquilamente. Stacy marchou co seu pai a capar ñus a Laponia.

Cobiñas non quere morrer sen ver a neve. Pinto proponlle unha maneira de facelo a moi bo prezo.

Pinto e Cobiñas vense atrapados por un remuíño de repeticións absurdas das que queren escapar.

Pinto e Cobiñas chegan cedo á taberna para tomarlle unha pero os cazadores foron máis madrugadores e remataron co anís todo. "A quien madruga, dios lo ayuda"